Sterilizasyon

Etilen oksit, renksiz, çok hafif kokusu olan havadan biraz daha ağır, yanıcı ve patlayıcı, toksik bir gazdır. Etilen oksit 1859 yılında keşfedilmiş ve ilk olarak oda- ya buhar verme amacıyla kullanılmış, 2. Dünya Savaşı’nda bakteriyosidal özelli- ği olduğu bulunmuştur. Bütün bilim dallarında olduğu gibi cerrahide yaşanan ge- lişmeler yeni teknikleri, yeni alet ihtiyacını ortaya çıkarmıştır. Isıya ve neme du- yarlı hassas aletlerin etilen oksit ile sterilizasyonu gündeme gelmiştir. Etilen ok- sit gazı 1960 yılından bu yana sterilizasyon için kullanılmaktadır. Etilen oksit ste- rilazyonu düşük ısıda (37-55°C) standart sürelerde, basınç, nem ve etilen oksit ga- zı ile sterilizasyon işleminin gerçekleştirilmesidir.

Etilen oksit, mikroorganizmaların hücre duvarı ile reaksiyona girerek irrever- sibl alkalileşmeye sebep olan bir sterilan olarak çalışır. Birçok medikal malzeme ile uyumlu olup, özellikle ısıya ve neme duyarlı plastik malzemeler için tercih edi- len bir yöntemdir.

Etilen oksit sterilizasyonunda %100 etilen oksit gazı veya etilen oksit gazının patlayacı ve yanıcı özelliğini daha aza indirmek için bazı gazlar (CFC, HCFC, CO2) kombine edilerek de kullanılıyor. 1996 yılında “Environmental Protection Agency (EPA)” ve “Occupational Safety and Health Administration (OSHA)” sta- tosforik ozonu koruma paktı neticesinde %12 etilen oksit, %88 CFC sterilizatör- ler üretimlerini durdurmuş, etilen oksit, HCFC karışımı, sterilizatörlerin üretim- lerinin bir süre sonra durdurulması kararlaştırmıştır. Etilen oksit, HCFC ve etilen oksit ile CO2 karışımları hala kullanılmaya devam etmektedir.